It's only RM5 for 1 copy (without postage/delivery charges)
Kindly email to jatuhdocu@gmail.com to make your order and for further information, thanks.
《坠落》dvd终于印好了，一片只需RM5（未包括邮费）。欲购
Thursday, October 25, 2012
"JATUH"
"JATUH" DVDs for sales!
It's only RM5 for 1 copy (without postage/delivery charges)
Kindly email to jatuhdocu@gmail.com to make your order and for further information, thanks.
《坠落》dvd终于印好了，一片只需RM5（未包括邮费）。欲购
It's only RM5 for 1 copy (without postage/delivery charges)
Kindly email to jatuhdocu@gmail.com to make your order and for further information, thanks.
《坠落》dvd终于印好了，一片只需RM5（未包括邮费）。欲购
Wednesday, October 24, 2012
《坠落》纪录片放映会
《坠落》纪录片放映会
http://siewki86.blogspot.com/2012/10/blog-post_1.html
《坠落》最新巡映场次：
28/10/12 Bekok（彼咯） 地点未定 7pm
1/11/12 在马大的Rumah Universiti！8pm
2/11/12 Serdang 7pm
3/11/12 古晋 古晋大洲酒店 7pm
（Grand Continental Hotel） 7pm
10/11/12 亚罗士打 Leverage Hotel, Mergong 8pm
13/11/12 永平 7pm
15/11/12 Bukit Mahkota 地点未定
已经巡映了的场次：14/9/12 吉隆坡 隆雪华堂
22/9/12 双溪大年 双溪大年水上乐园会议厅
1/10/12 无拉港 沙登国会议员服务中心
5/10/12 马六甲 马六甲民主行动党总部
7/10/12 居銮 新居銮金华仑酒家
12/10/12 槟城 槟州民主行动党大厦 8pm
13/10/12 叻思（Rasa）叻思新村村委会礼堂 8pm
13/10/12 叻思（Rasa）叻思新村村委会礼堂 8pm
Thursday, September 20, 2012
国阵希望大家不会记得
Thursday, June 28, 2012
Justice denied: No Closure for Teoh's family
In less than a month, it will be
the 3rd anniversary of Teoh Beng Hock's mysterious and unusual death at
the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC) headquarters in Shah
Alam on July 16, 2009.
Instead of getting closer to justice, a written reply from the Prime Minister dated June 20, 2012, has confirmed that the MACC trio who were implicated by the RCI in causing the death of Selangor political aide Teoh Beng Hock have been cleared by the Attorney-General's Chambers.
The Prime Minister said that the AG found that the MACC officers had not committed any offences under the Penal Code or the MACC Act. Thus, no action will be taken against the three officers.
Not only that, according to the written reply above, a special investigation unit set up by the MACC to probe the matter also found that the only disciplinary misconduct by the MACC trio was "not monitoring the witness during interrogation".
No other form of disciplinary action will be taken against the MACC trio.
The RCI report clearly pointed out that Arman Alies (the investigation officer known as "the bully"), Mohd Ashraf Mohd Yunus (left)
(the assistant investigating officer known as "the abuser") and
Hishamuddin Hashim ("the arrogant leader" who is also former deputy
director of MACC Selangor) were guilty of excessive use of violence on
Beng Hock, therefore police have more than enough reason to commence
investigations against the trio for possible offences under Sections 304
and 304A of the Penal Code, namely for culpable homicide not amounting
to murder and for causing the death of Teoh Beng Hock by negligence,
respectively.
Apart from that, there were 10 MACC officers who gave false testimonies during the RCI proceedings.
Grounds for further probesInstead of getting closer to justice, a written reply from the Prime Minister dated June 20, 2012, has confirmed that the MACC trio who were implicated by the RCI in causing the death of Selangor political aide Teoh Beng Hock have been cleared by the Attorney-General's Chambers.
The Prime Minister said that the AG found that the MACC officers had not committed any offences under the Penal Code or the MACC Act. Thus, no action will be taken against the three officers.
Not only that, according to the written reply above, a special investigation unit set up by the MACC to probe the matter also found that the only disciplinary misconduct by the MACC trio was "not monitoring the witness during interrogation".
No other form of disciplinary action will be taken against the MACC trio.
The RCI report clearly pointed out that Arman Alies (the investigation officer known as "the bully"), Mohd Ashraf Mohd Yunus (left)
(the assistant investigating officer known as "the abuser") and
Hishamuddin Hashim ("the arrogant leader" who is also former deputy
director of MACC Selangor) were guilty of excessive use of violence on
Beng Hock, therefore police have more than enough reason to commence
investigations against the trio for possible offences under Sections 304
and 304A of the Penal Code, namely for culpable homicide not amounting
to murder and for causing the death of Teoh Beng Hock by negligence,
respectively.Apart from that, there were 10 MACC officers who gave false testimonies during the RCI proceedings.
They should be investigated under Sections 191 and 192 of the Penal Code for giving false evidence and fabricating evidence to protect certain parties from being held responsible for Beng Hock's death.
I list down below a few examples in which MACC officers were caught lying:
1. On April 20, 2011, Commissioner Datuk T. Selventhiranathan said during the Royal Commission of Inquiry into Teoh's death that Hishamuddin had lied when he earlier claimed ignorance of police reports against his officers, which accused them of physical abuse;
2. On April 27, 2011, MACC Asst Superintendent Azeem Hafeez Jamaluddin told the Royal Commission of Inquiry that Hishamuddin (left)
ordered him to testify that Hairul Ilham had led the probe so as to
cover up Hishammuddin's role in the investigation against Selangor
executive councillor, Ean Yong Hian Wah; 3. Raymond Nion testified that he saw Teoh Beng Hock at 6am on the 16th of July on the sofa outside Nadzri's room;
But, it was the view of the RCI that "he was not a reliable witness and was used by those responsible for TBH's death to distance them for their wrongdoings by creating an impression that TBH was not only alive at 6am on the 16th but was also resting comfortably and peacefully on the sofa outside Nadzri's room." [para 198 of RCI report] Raymond, in the opinion of RCI, was used as a time-marker by those concerned with TBH's death [para 200 of RCI Report] as it became obvious that "Raymond's evidence was tailored to fit certain objectives" [para 201 of the RCI Report];
4. Bulkini Paharuddin testified that at about 2.30am, on the July 16 after he had finished questioning Tan Boon Wah and briefed Hishamuddin of Tan Boon Wah's recalcitrant attitude, he had told Tan Boon Wah to go home and to bring the relevant documents required the following day.
RCI finds contradictions
But RCI found that his assertion was contradicted by several evidences hence concluded that "Bulkini fabricated this piece of evidence". [Para 80 of RCI Report];
5. Besides, Bulkini also claimed that he heard Tan Boon Wah shouting to Teoh Beng Hock in Mandarin "Ni loh!", translated by Bulkini to mean "You lah!" at the pantry. But after considering the evidence, RCI again ruled that "this assertion of Bulkini was fabricated" [Para 86 of RCI report];
6.
Right after the tragedy, MACC told us that TBH was released after his
statement was recorded during the 3rd interrogation session but he chose
to remain in the Selangor MACC office. But it was the finding of RCI that TBH was not released at 3.30am on July 16, but there was a 4th interrogation session conducted by Hishammuddin Hashim, Anuar and Ashraf. [para 194 of RCI report];
7. Guard Khairuddin said he saw Anuar sleeping in the visitor's area, but he pointed out an area which was different from the area where Anuar claimed to have slept at;
Anuar's alibi had been proved to be false as he was found to have with him a prepared script while testifying in the witness box which proved beyond peradventure that he had been coached. [para 195 of RCI Report] and,
8. As a result, the commissioners found that there was a "blue wall of silence came amply into play as evidenced by the untruths spouted by MACC officers to cover up the nefarious activities that took place on July 15 and the 16, 2009". [para 362 of RCI Report]
It is outrageous that despite all the evidence given above, the AG still maintains that MACC officers had not committed any offence under the Penal Code or the MACC Act while the special investigation unit set up by MACC also found that the only disciplinary misconduct by the MACC trio is "not monitoring the witness during interrogation".
Why have the above named officers been given immunity? Why are they above the law?
打破懸案屬華人課題迷思 馬來劇團重演明福命案
為了紀念趙明福離奇墜樓命案3週年，一個馬來劇團“Rumah Anak
Teater＂將演出一部名為《明福》舞台劇，重演趙明福在高壓情況下，接受反貪污委員會官員盤問的情況，全劇皆由馬來演員飾演，並以國語呈獻，以破除趙明福案是“華人課題＂的迷思。
導演哈力利解釋，整部舞台劇以國語呈獻，是要讓全國各族一同瞭解這宗案件，而且飾演趙明福者是一名巫裔青年演員，因為這宗命案一直被錯誤認為是“華人課題＂，其實這是全國各族都關注的懸案。
重演高壓盤問情況
他聲稱，他耗時1個月來詳讀趙明福皇家調查委員會報告內容，他是根據反貪會官員的供證來編寫劇本，包括明福如何被帶上反貪會辦公室、對白、被盤問手法及氣氛等。
這部舞台劇共有5個主要角色，包括趙明福、妻子蘇淑慧、警察等，全由馬來演員飾演。
週三，劇團“Rumah Anak Teater＂聯同社青團團長陸兆福、副宣傳秘書張念群召開記者會，如此指出。
趙明福命案即將於7月16日滿3週年，民主行動黨計劃展開趙明福命案3週年紀念活動及追思會，包括邀請馬來劇團表演舞台劇。
演員阿萊爾飾演盤問趙明福的警員，他解釋，自己的角色是營造趙明福生前如何在警員的施壓下錄取口供。
“我將一邊盤問明福，一邊以敘述人的身份，從旁解釋明福的心理狀況，如何受到壓迫，我們的演出是以人道立場為出發點。＂他強調，他們是根據事實及平面直述的方式去表演趙明福遇害全程，劇情絕對中立，沒有政治議程、不偏幫任何一方，讓觀眾來評估，到底是誰害死明福。
這部舞台劇分別於7月5至8日，在冼都吉隆坡表演藝術中心（KLPAC）免費演出3場，以及7月13至14日在檳城表演藝術中心（Penangpac））演出兩場，收費為15令吉，劇長45分鐘。
《牵阮的手》 Peganglah Tangan Saya
TIADA HUKUMAN TERHADAP PEGAWAI MACC YANG MENYEBABKAN KEMATIAN TBH, TINDAKAN DISIPLIN UNTUK TUTUP SUARA RAKYAT
Kami sekeluarga, amat tidak berpuas hati, dan kecewa dengan kesudahan di mana tiga orang pegawai Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM) yang disabitkan dalam kes jenayah kematian Teoh Beng Hock oleh Suruhanjaya Diraja, dikenakan hanya dengan tindakan disiplin. Malah, kami sangat kecewa dengan kerajaan yang diterajui Perdana Menteri Najib Razak.
Dua tahun sebelum ini, PM Najib Razak pernah berjanji kepada keluarga, malah mengumumkan secara terbuka, bahawa beliau akan sedaya upaya menyiasat apa yang berlaku sebenarnya dalam kejadian kematian Beng Hock. Malah beliau berikrar bahawa mereka yang bersalah akan dihukum, dan tidak akan dilepaskan sewenang-wenangnya. Ikrar tersebut masih berdengung di tepi telinga, namun PM Najib pula kelihatan bagai melepaskan batuk di tangga ketika mengendalikan kes ini. Kami amat terkilan dengan kesudahan sedemikian.
Sepanjang perbicaraan selama tiga tahun, tidak pernah kami patah hati dalam usaha untuk mengembalikan kebenaran, menegakkan keadilan untuk Beng Hock. Dari inkues (yang terpaksa kami terima, kerana PM menjanjikan satu jawapan yang memuaskan kami), kami menahan kepiluan untuk mengeluarkan mayat Beng Hock dari kuburnya; hinggalah pertemuan bahawa luka pada bahagian lehernya berlaku sebelum jatuh dari bangunan (Beng Hock jatuh dalam keadaan separa pengsan atau pengsan sepenuhnya). Segala-gala ini disimpulkan dengan satu keputusan bernama open verdict.
Kemudian kami berulang-alik dari utara ke selatan, kempen tandatangan, dan akhirnya kami dibalas dengan satu suruhanjaya diraja yang tempang. Tawaran polis Hong Kong untuk membantu dalam siasatan ditolak. Suruhanjaya Diraja menolak laporan yang disempurnakan oleh pakar yang menganalisa insiden jatuh bangunan, menolak pakar forensik dari Australia yang diundang Majlis Peguam. Lebih-lebih lagi, apabila laporan doktor psikologi Australia menyimpulkan bahawa Beng Hock tergolong dalam kategori "berisiko rendah untuk bunuh diri", suruhanjaya diraja pula menyimpulkan Beng Hock di-bunuh diri dengan hujah yang tidak berasas - sememangnya memerit hati kami.
Apakah kes jenayah boleh ditangani dan diselesaikan dengan tindakan disiplin? Apakah itu sahaja janji PM, malah kemampuan seseorang peneraju kerajaan?
Sememangnya nyawa manusia adalah mustahak. Bolehkah sesebuah negara mengendalikan pegawai yang disabit kes jenayah dengan sebegitu? Apakah ia bermaksud kerajaan Barisan Nasional melihat nyawa manusia bagai lalang, kehakiman sesebuah negara sedang di-bunuh diri? Dan, di manakah keadilan?
Tiga tahun kami harungi dalam perjalanan mencari kebenaran. Kami tidak akan pasrah begitu sahaja di tengah-tengah jalan. Kami tidak akan berhenti di sini - berhenti pada tindakan disiplin yang "tidak masuk akal", "berniat untuk menyelindung" dan "zalim".
Kami memohon agar mereka yang terlibat tidak sekadar dikenakan tindakan disiplin, tetapi tindakan undang-undang, untuk mengembalikan kebenaran. Kes ini melibatkan nyawa manusia, dan ia merupakan kes jenayah, bukan masalah disiplin. Tindakan disiplin tidak boleh digunakan untuk mengendali kes jenayah, dan ia bukan sejenis hukuman.
Terima kasih.
給趙麗蘭的信
麗蘭︰
人間到底有沒有公義？我想妳比一般人更能深切體會。但萬萬不可泄氣，更不可忘記妳是站在正義這一邊，有這種精神動力，妳不怕跟任何人鬥爭，因為妳的鬥爭中有力量，妳的鬥爭中有愛。
但在鬥爭的過程裡，難免會面對考驗，因為妳不只有朋友，也有敵人。他們不會贊賞妳的大勇，只會對妳灌輸垃圾般的謬誤，例如逝者已矣，別再執著；又例如學習放下，才能自在。
但這些涼薄的人從不知道若那種慘事發生在他們身上，他們一樣會跟反貪會、跟政府拼了！因為失去的是一條生命，並且死得不明不白！如果這樣也“不執著”，也“放下”，只為了“自在”，妳不覺得太駭人嗎？
所以妳的淚水就憾動了人心，滑落的悲涼則突出這個國家需要改變的是什么。但妳我也明白，群眾是善忘的。該對明福有所交代，和負上責任的大爺，更是希望事情拖得越久越好，直到淡出人民的記憶。
可是我告訴妳，不會有這種事。凡有點良知的人，“江水皆東我獨西”，你越想我忘記，我越放在心上、掛在嘴上、寫在紙上、貼在街上，直到一個個對不起明福的人，押到刑台上。
這種頑抗很動人，也許成功的几率不高，事實上依目前明福案件的進展，也實在令人沮喪，但這絕不代表允許放棄。古時代蚩尤與黃帝大戰，被斬掉了頭，但仍然以雙乳為眼、肚臍為口，繼續跟黃帝決勝負。即使最終敗亡，但他的精神值得我們記取，因為他從不放棄，他在堅持上面表現出他蚩尤的水準。
我們人民也會在王八蛋面前表現出我們的水準。忘記明福我們做不到，除非公義能夠彰顯出來，否則沒有什么算了！
麗蘭，我相信妳也是這么想.
曾慶和
Monday, February 13, 2012
Update on Teoh Beng Hock's Trust Fund
As at December 23, 2011, donations for Teoh Beng Hock Trust Fund totaled RM513,405.30 while disbursements for living expenses of Beng Hock’s son Er Jia amounted to RM40,245.50.
RM30,004.40 was disbursed for purchasing education insurance for Er Jia (with payments in 2011 and 2012 amounted to RM15,002.25 and 15,002.15 respectively) and also RM3,602.15 was paid for a medical insurance.
The purpose of purchasing the education insurance is to ensure that when Er Jia attains the age of 18, he will be able to afford his education expenses, which by then would be very expensive; we are paying RM15,010 annually over 15 years whereby the total payments would amount to RM225,001.50.
However, upon the maturity of the insurance scheme, the expected return is estimated to be at RM330,177 to RM407,470 and it is a long term investment.
The Trust Fund continues to receive donations from kind hearted people, most of them donated anonymously. I wish to express my gratitude for their kind deeds and promise to administer the funds properly.
The people are still waiting for justice for Beng Hock, I hope all Malaysians will continue to lend their support to the Teoh family.
teonieching's Home
RM30,004.40 was disbursed for purchasing education insurance for Er Jia (with payments in 2011 and 2012 amounted to RM15,002.25 and 15,002.15 respectively) and also RM3,602.15 was paid for a medical insurance.
The purpose of purchasing the education insurance is to ensure that when Er Jia attains the age of 18, he will be able to afford his education expenses, which by then would be very expensive; we are paying RM15,010 annually over 15 years whereby the total payments would amount to RM225,001.50.
However, upon the maturity of the insurance scheme, the expected return is estimated to be at RM330,177 to RM407,470 and it is a long term investment.
The Trust Fund continues to receive donations from kind hearted people, most of them donated anonymously. I wish to express my gratitude for their kind deeds and promise to administer the funds properly.
The people are still waiting for justice for Beng Hock, I hope all Malaysians will continue to lend their support to the Teoh family.
teonieching's Home
赵明福与我们，我们依然记得-“赵明福事件”上诉的出席感言
“为什么你要去赵明福（事件）的审讯？你是他的谁？为什么要去他（事件）的审讯？为什么要为他举牌？”我在出席了赵明福事件复审后几日，接到了父亲质问的电话，表达了对我了的不满，而我的回应是，这就是我表达对大马司法的不满。
想像一个年轻的生命，在大马这个可以因为证物DNA受污染（安华鸡奸案）、法官裁定政府首长不能解散议会（霹雳州宪政危机）的司法制度下，以“被自杀”的裁定为“自杀”。涉及的有关人物无需向法律负责，只需要向自己的上司负责，单纯地被“纪律处分”一轮，试问这个国家的司法权力何来威信可言？
想必大家都知道，我们都是制定法律，而且遵从法律的人民，法律面前人人平等。当法律不再主持公义，其权力受到其他权力干涉，我想身为公民的我也难逃法网。最消极的想法也许是，只要我们不碰政治，听菜CD的不要把课题“政治化”，我们就不会遭来杀身之祸，但是法治社会有谁无关法律？
我们开车，有交通规则，违规者会被控上法庭；我们交谈，有言论规范，若诋毁或污蔑他人，我们以诽谤罪控上法庭；我们睡觉，若不缴水电费，死要钱的TNB和水务局会把发信罚款，断水断电。我们都在规则及法律中生存，当这些法律开始变质，不再维护社会大众的集体利益及权益，进而偏向维护拥有权势的一方，试问还有这个国家，谁还合法？
这时，我们更加应该要问的是，这时，这样的情景还关不关我们的事？
我的答案是，关我们的事！就因为针刺到了肉，当我们感到疼痛，就会疼痛得跳出来！我们跳出来，举起牌子表达我们的不满与诉求！错，平时就应该跳出来，危难时是更应该跳出来表达我们自己的权益与诉求。
“我们依然记得！”，我举起来了“我们依然记得”，对，我们不会忘记我们失去了赵明福，对，我们依然记得赵丽兰憔悴，落寞，哀伤的脸，对，我们依然记得赵明福和我们之间犹如手足的关系。对，我们永远都不会忘记正义必须站在何方……
我们必须明明确确地表示，我们永远记得赵明福的往生，更加记得大马反贪局如皇委会認為，使用持續不斷、激進和不恰當的錄口供方式。我们更加明确地表示，我们要大马政府还给我们司法的公正，最明确地表示，要国阵政府还给我们一个自由，平等及博爱的家园！
“死亡只結束了生命，沒有結束關係。”当赵丽兰向我们握手，感谢我们时，我感受到无比的心酸与难过，心酸的事自己只能到场，却无法改变现状。心中感慨的是，我们无法阻止悲剧的发生。如今，上诉庭批准上诉，我们希望这是好的开始，但是重点还是制度上的修正，制度的健全，我们才能确保不会有第二个“赵明福事件”的发生，才能确保法律维护人民的权益，公正与公义的原则。
發文作者 新紀元學院前進陣線
Thursday, February 9, 2012
Remind Najib:honour his solemn undertaking to leave “no stone unturned” to find out the truth about Beng Hock’s death/face the censure of voters
For more than 30 months since his murder at the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC) headquarters at Shah Alam on July 16, 2009, justice have been denied to Teoh Beng Hock.
Despite an inquest, an exhumation, a Royal Commission of Inquiry (RCI) and solemn undertaking by the Prime Minister Datuk Seri Najib Razak to Teoh Beng Hock’s family that “no stone would be left unturned”, the full frightening story of the causes and circumstances for Beng Hock’s murder at MACC Headquarters have still to be told and full justice given to Beng Hock and family.
The Coroner Muntapha Abas in Beng Hock’s inquest had ruled out suicide but had returned an open verdict as there was insufficient evidence to prove that his death was a homicide.
The James Foong RCI came out with a finding overturning the verdict of the Inquest ruling out suicide – concluding that Beng Hock was “driven to commit suicide by the aggressive, relentless, oppressive and unscrupulous interrogation”.
This is most unacceptable finding as it was not based on any evidence but completely a leap in speculation by the RCI.
Although no sufficient evidence was adduced at the RCI to establish Beng Hock’s killers, it was clearly established at the RCI that there was a conspiracy of “blue wall of silence” among the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC) officers to “cover up” what actually transpired at the MACC resulting in Beng Hock’s death, with the RCI publicly condemning the MACC Selangor officers except for two “brave” witnesses as a pack of liars who blatantly told lies and perjured at the RCI.
Since the publication of the RCI report in July last year, Najib had washed his hands and cleanly forgotten his solemn undertaking to Beng Hock’s family to “leave no stone unturned” to find out the real causes of Beng Hock’s death – in other words, to hunt down Beng Hock’s killers!
After the publication of the RCI report, Najib said he left the decision of penalising the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC) trio named by the RCI to the MACC, the police and the Attorney-General.
There have been no action whatsoever on the part of the police and the Attorney-General while what happened in the MACC has been an even greater charade – with no news in the past six months about the outcome of MACC internal probe against the three MACC officers implicated with Beng Hock’s death.
Former Court of Appeal judge N.H. Chan in his article “Who killed Teoh Beng Hock” after the RCI report said the implicated MACC officers should not only be charged under Sections 304 (culpable homicide) and 304A (causing death by negligence) of the Penal Code, but even murder under Section 302.
Why has there been inaction whether by the police, the Attorney-General or MACC.
Najib cannot pass the buck of responsibility of fulfilling his “leave no stone unturned” pledge to Beng Hock’s family to a third party.
Pakatan Rakyat MPs will remind Najib in the March Parliament that he has failed to honour his solemn undertaking to leave “no stone unturned” to find out the truth about Beng Hock’s death and demand that he keep to his pledge to Beng Hock’s family or face censure by the electorate in the forthcoming general elections.
Tomorrow the Court of Appeal will sit in Putrajaya at 9 am to decide on the application for leave for appeal against the High Court decision in December rejecting a judicial review of the open verdict of the inquest into Beng Hock’s death.
Will there be justice for Beng Hock tomorrow?
Despite an inquest, an exhumation, a Royal Commission of Inquiry (RCI) and solemn undertaking by the Prime Minister Datuk Seri Najib Razak to Teoh Beng Hock’s family that “no stone would be left unturned”, the full frightening story of the causes and circumstances for Beng Hock’s murder at MACC Headquarters have still to be told and full justice given to Beng Hock and family.
The Coroner Muntapha Abas in Beng Hock’s inquest had ruled out suicide but had returned an open verdict as there was insufficient evidence to prove that his death was a homicide.
The James Foong RCI came out with a finding overturning the verdict of the Inquest ruling out suicide – concluding that Beng Hock was “driven to commit suicide by the aggressive, relentless, oppressive and unscrupulous interrogation”.
This is most unacceptable finding as it was not based on any evidence but completely a leap in speculation by the RCI.
Although no sufficient evidence was adduced at the RCI to establish Beng Hock’s killers, it was clearly established at the RCI that there was a conspiracy of “blue wall of silence” among the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC) officers to “cover up” what actually transpired at the MACC resulting in Beng Hock’s death, with the RCI publicly condemning the MACC Selangor officers except for two “brave” witnesses as a pack of liars who blatantly told lies and perjured at the RCI.
Since the publication of the RCI report in July last year, Najib had washed his hands and cleanly forgotten his solemn undertaking to Beng Hock’s family to “leave no stone unturned” to find out the real causes of Beng Hock’s death – in other words, to hunt down Beng Hock’s killers!
After the publication of the RCI report, Najib said he left the decision of penalising the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC) trio named by the RCI to the MACC, the police and the Attorney-General.
There have been no action whatsoever on the part of the police and the Attorney-General while what happened in the MACC has been an even greater charade – with no news in the past six months about the outcome of MACC internal probe against the three MACC officers implicated with Beng Hock’s death.
Former Court of Appeal judge N.H. Chan in his article “Who killed Teoh Beng Hock” after the RCI report said the implicated MACC officers should not only be charged under Sections 304 (culpable homicide) and 304A (causing death by negligence) of the Penal Code, but even murder under Section 302.
Why has there been inaction whether by the police, the Attorney-General or MACC.
Najib cannot pass the buck of responsibility of fulfilling his “leave no stone unturned” pledge to Beng Hock’s family to a third party.
Pakatan Rakyat MPs will remind Najib in the March Parliament that he has failed to honour his solemn undertaking to leave “no stone unturned” to find out the truth about Beng Hock’s death and demand that he keep to his pledge to Beng Hock’s family or face censure by the electorate in the forthcoming general elections.
Tomorrow the Court of Appeal will sit in Putrajaya at 9 am to decide on the application for leave for appeal against the High Court decision in December rejecting a judicial review of the open verdict of the inquest into Beng Hock’s death.
Will there be justice for Beng Hock tomorrow?
Saya mahu bersama keluarga Beng Hock menghadapi keputusan mahkamah
"Beng Hock menggalas harapan orang ramai untuk menemui kebenaran. Harapan sedemikian sebenarnya adalah keprihatinan orang ramai terhadap satu masyarakat yang bebas dari kezaliman dan keganasan. Harapan sedemikian menunjukkan bahawa kebenaran adalah mustahak. Seandainya kebenaran tidak penting, maka keganasan dan kezaliman yang tidak dikecam dan dihukum berdasarkan undang-undang bakal kembali semula. Usah lagi kami berbicara untuk mempertahankan nilai masyarakat yang lain." 【Wahai PM, sejak bila kes Teoh Beng Hock dipandang berat?】
Kata-kata di atas sungguh bermakna, bermakna buat kita yang mahu lihat keadilan tertegak, kebenaran diserlahkan. Kata-kata di atas diluahkan oleh ahli keluarga Teoh Beng Hock menjelang tarikh Mahkamah Persekutuan 2 Februari 2012, bakal menyampaikan keputusan kepada rayuan abang Mendiang Teoh Beng Hock yang ingin mencari kebenaran di dalam kes kematian adiknya di bawah jagaan Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia.
Peristiwa berlaku pada 16 Julai 2009. Saya masih mengingati peristiwa itu. Imej Teoh Beng Hock yang terdampar di atas bumbung bangunan yang menempatkan pejabat SPRM jelas di dalam ingatan saya. Saya yakin seluruh rakyat yang melihat imej itu terkejut dengan apa yang ada di depan mata dan terkejut dengan peristiwa tersebut. Gambar tersebut kelihatan amat menyedihkan, sukar diterima akal bahawa beliau terjun membunuh diri.
Isu apa bangsanya atau apa agama yang dianutinya tidak boleh diambil kira lagi. Keadilan untuk Mendiang Beng Hock, ahli keluarganya, secara khusus dan secara umumnya kepada seluruh rakyat Malaysia. Bukannya semata anak bangsa Melayu, Cina, India, Kadazan atau suku kaum mana jua.
Kematiannya perlu dibela dan mendapat pembelaan, sedih sekali dengan peristiwa tersebut. "Teoh Beng Hock's body was found sprawled on the 5th floor of the Plaza Masalam", itulah tajuk berita yang menggemparkan pada tarikh tersebut.
Kini lebih dua tahun telah berlalu, ahli keluarganya masih lagi mencari ruang bagi mencari kebenaran tersebut walau Suruhanjaya di Raja menyiasat kematian Teoh beng Hock telah memutuskan bahawa Teoh Beng Hock telah membunuh diri kerana tertekan dengan soal-siasat SPRM yang terlalu agresif.
Sungguh hilang perkataan bagi menggambarkan kekejaman dan kezaliman yang berlaku ini. Apatah lagi bagi ahli keluarga ini.
2 Februari 2012, awal pagi setelah menghantar anak ke sekolah saya masih berkira-kira apakah saya mahu memandu jauh ke Putrajaya untuk bersama memberikan sokongan. Terlalu banyak perkara yang mahu diselesaikan namun ingatan saya tetap bersama keluarga ini. Sebolehnya mahu ada di sana bersama mereka sebagai bukti jelas bahawa kami prihatin. Apa jua keputusan yang bakal diterima kami mahu ada bersama.
Jam 8 pagi saya menerima panggilan dari seorang teman yang juga aktivis yang dua kali merengkok di dalam penjara bersama.
"Kak, pergi Putrajaya tak?" tanpa bertanya apa sebabnya dan seolah mengerti apa yang dia maksudkan saya menjawab, "Ya, nak pergi ni."
Segera saya bersiap dan menuju ke Putrajaya dari Gombak. Tiba di sana saya terpegun melihat masih ramai yang turut sama hadir memberikan sokongan pada ahli keluarga yang malang ini. Sudah tentu ianya majoriti tertumpu kepada satu bangsa sahaja. Saya tersenyum di dalam hati kerana saya berjaya hadir dan buktikan bahawa dalam perjuangan mencari kebenaran dan menegakkan keadilan kita tidak mengira apa bangsa dan agama. Dalam apa hal sekalipun.
Kawan-kawan keluarga Teoh Beng Hock menunjukkan gelang getah berwarna hitam yang dipakai di tangan mereka. Adik Teoh Beng Hock juga menunjukkan gelang tersebut. "Julai 2009" lebih dua tahun berlalu, tulisannya telah pudar namun ingatan mereka padanya tidak pernah pudar.
"Kami Tetap Ingat" Seorang lelaki yang baik, sudah dekat tarikh mendirikan rumahtangga dengan wanita pilihan hatinya. Namun dek kerana dakwaan salahguna wang berjumlah kira-kira RM2,400 oleh seorang ahli politik maka beliau telah menjadi mangsa soal siasat hingga membawa kepada kematianya. Hati ibu mana yang tidak hancur, kecewa dan marah. Saya berkongsi perasaan itu walau tidak parah dizalimi oleh mereka yang zalim seperti keluarga ini.
Merah mata adiknya, sugul wajah ibunya memegang erat gambar mendiang anaknya. "3 orang itu hanya digantung kerja." Perlahan ibunya meluahkan perasaan tentang ketidakpuasan hati dengan apa yang berlaku dalam sistem yang ada.
Saya turut menghadiri salah satu sidang siasatan Suruhanjaya di Raja yang dijalankan di Mahkamah Jalan Duta. Saya mendengar sesi soalan dan keterangan yang diberikan oleh saksi yang dipanggil dari kakitangan SPRM yang terlibat. Sukar diterima di hati ini. Saya mengingati sebahagian kenyataan yang diberi "Teoh Beng Hock diletakkan di sebuah bilik seorang diri, lewat malam. Dia kelihatan diam dan murung." Saya membayangi situasi ini dan merasa sedih dan kesal dengan apa yang berlaku.
Saya juga jika berada di tempat mereka, jika musibah begitu berlaku kepada saya, saya pasti akan bangun menentang dan berjuang bagi menegakkan kebenaran untuk orang yang disayangi. Saya mengingati kembali peristiwa ketika suami saya bersama sembilan yang lain ditangkap di Perhimpunan Aman membantah perlantikan Menteri Besar Perak. Mereka telah dipenjarakan selama empat hari dan pada hari kedua mereka telah dibawa ke Mahkamah tanpa dimaklumkan kepada peguam dan ahli keluarga. Saya tidak dapat membayangkan perasaan saya ketika itu, sungguh takut dan marah apatah lagi kisah kematian dalam tahanan A.Kugan baru sahaja didengar berlaku. Saya menangis menahan rasa kerisauan dan marah ketika itu.
Teoh Beng Hock masuk ke pejabat SPRM sehari dalam keadaan yang sihat, tenang dan waras, malangnya keesokan paginya tubuhnya terdampar di atas sebuah bangunan. Hasil siasatan pula menunjukkan beliau membunuh diri kerana tertekan dengan sesi soal siasat.
"Rayuan dibenarkan, rayuan dibenarkan." Air mata sudah kering, wajah sugul kembali tenang, kami bersalaman dan berpelukan. Sedikit sinar kelihatan di wajah adik Teoh Beng Hock. Keputusan Mahkamah Rayuan yang membenarkan rayuan ahli keluarga Teoh beng Hock. Nampak sedikit sinar di lorong yang panjang dan sempit, yang disempitkan oleh segala bentuk ketidakadilan dan kezaliman semata-mata kerana mereka yang berkuasa mahu terus berkuasa hingga sanggup melihat rakyatnya sendiri terbunuh dan dibunuh.
Menteri di Jabatan Perdana Menteri Nazri Aziz (gambar kanan), "Bagi pihak kerajaan, saya melahirkan rasa kesal kepada keluarga mendiang Teoh. Kerajaan turut bersedih dengan kejadian ini dan dengan selesainya siasatan Suruhanjaya Duraja ini, saya berharap semua pihak, termasuk keluarga Teoh dapat menutup episod ini," katanya.
Mudah bunyinya sedangkan satu nyawa melayang dengan kejamnya. Mana mungkin perkara sebesar dan sezalim ini dapat dilupakan dan ditutup begitu saja. Keluarga malah rakyat yang prihatin akan tetap mahu mencari kebenaran dan melihat keadilan ditegakkan.
Justice for Teoh Beng Hock. Seorang anak kecil dijulang tanpa si anak kecil itu tahu bahawa bapanya telah menjadi mangsa kezaliman.
"Kami tetap ingat, Kami tidak lupa." Kami akan terus bersama berjuang menegakkan kebenaran dan melawan kezaliman.
*Nashita Md Noor ialah ibu kepada empat orang anak, suri rumah, aktivis masyarakat, tiga kali ditangkap dan dua kali merengkuk dalam penjara. Kini dibicarakan untuk dua kes perhimpunan aman, PROTES kenaikan harga barangan dan himpunan Mansuh ISA
Kata-kata di atas sungguh bermakna, bermakna buat kita yang mahu lihat keadilan tertegak, kebenaran diserlahkan. Kata-kata di atas diluahkan oleh ahli keluarga Teoh Beng Hock menjelang tarikh Mahkamah Persekutuan 2 Februari 2012, bakal menyampaikan keputusan kepada rayuan abang Mendiang Teoh Beng Hock yang ingin mencari kebenaran di dalam kes kematian adiknya di bawah jagaan Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia.
Peristiwa berlaku pada 16 Julai 2009. Saya masih mengingati peristiwa itu. Imej Teoh Beng Hock yang terdampar di atas bumbung bangunan yang menempatkan pejabat SPRM jelas di dalam ingatan saya. Saya yakin seluruh rakyat yang melihat imej itu terkejut dengan apa yang ada di depan mata dan terkejut dengan peristiwa tersebut. Gambar tersebut kelihatan amat menyedihkan, sukar diterima akal bahawa beliau terjun membunuh diri.
Isu apa bangsanya atau apa agama yang dianutinya tidak boleh diambil kira lagi. Keadilan untuk Mendiang Beng Hock, ahli keluarganya, secara khusus dan secara umumnya kepada seluruh rakyat Malaysia. Bukannya semata anak bangsa Melayu, Cina, India, Kadazan atau suku kaum mana jua.
Kematiannya perlu dibela dan mendapat pembelaan, sedih sekali dengan peristiwa tersebut. "Teoh Beng Hock's body was found sprawled on the 5th floor of the Plaza Masalam", itulah tajuk berita yang menggemparkan pada tarikh tersebut.
Kini lebih dua tahun telah berlalu, ahli keluarganya masih lagi mencari ruang bagi mencari kebenaran tersebut walau Suruhanjaya di Raja menyiasat kematian Teoh beng Hock telah memutuskan bahawa Teoh Beng Hock telah membunuh diri kerana tertekan dengan soal-siasat SPRM yang terlalu agresif.
Sungguh hilang perkataan bagi menggambarkan kekejaman dan kezaliman yang berlaku ini. Apatah lagi bagi ahli keluarga ini.
2 Februari 2012, awal pagi setelah menghantar anak ke sekolah saya masih berkira-kira apakah saya mahu memandu jauh ke Putrajaya untuk bersama memberikan sokongan. Terlalu banyak perkara yang mahu diselesaikan namun ingatan saya tetap bersama keluarga ini. Sebolehnya mahu ada di sana bersama mereka sebagai bukti jelas bahawa kami prihatin. Apa jua keputusan yang bakal diterima kami mahu ada bersama.
Jam 8 pagi saya menerima panggilan dari seorang teman yang juga aktivis yang dua kali merengkok di dalam penjara bersama.
"Kak, pergi Putrajaya tak?" tanpa bertanya apa sebabnya dan seolah mengerti apa yang dia maksudkan saya menjawab, "Ya, nak pergi ni."
Segera saya bersiap dan menuju ke Putrajaya dari Gombak. Tiba di sana saya terpegun melihat masih ramai yang turut sama hadir memberikan sokongan pada ahli keluarga yang malang ini. Sudah tentu ianya majoriti tertumpu kepada satu bangsa sahaja. Saya tersenyum di dalam hati kerana saya berjaya hadir dan buktikan bahawa dalam perjuangan mencari kebenaran dan menegakkan keadilan kita tidak mengira apa bangsa dan agama. Dalam apa hal sekalipun.
Kawan-kawan keluarga Teoh Beng Hock menunjukkan gelang getah berwarna hitam yang dipakai di tangan mereka. Adik Teoh Beng Hock juga menunjukkan gelang tersebut. "Julai 2009" lebih dua tahun berlalu, tulisannya telah pudar namun ingatan mereka padanya tidak pernah pudar.
"Kami Tetap Ingat" Seorang lelaki yang baik, sudah dekat tarikh mendirikan rumahtangga dengan wanita pilihan hatinya. Namun dek kerana dakwaan salahguna wang berjumlah kira-kira RM2,400 oleh seorang ahli politik maka beliau telah menjadi mangsa soal siasat hingga membawa kepada kematianya. Hati ibu mana yang tidak hancur, kecewa dan marah. Saya berkongsi perasaan itu walau tidak parah dizalimi oleh mereka yang zalim seperti keluarga ini.
Merah mata adiknya, sugul wajah ibunya memegang erat gambar mendiang anaknya. "3 orang itu hanya digantung kerja." Perlahan ibunya meluahkan perasaan tentang ketidakpuasan hati dengan apa yang berlaku dalam sistem yang ada.
Saya turut menghadiri salah satu sidang siasatan Suruhanjaya di Raja yang dijalankan di Mahkamah Jalan Duta. Saya mendengar sesi soalan dan keterangan yang diberikan oleh saksi yang dipanggil dari kakitangan SPRM yang terlibat. Sukar diterima di hati ini. Saya mengingati sebahagian kenyataan yang diberi "Teoh Beng Hock diletakkan di sebuah bilik seorang diri, lewat malam. Dia kelihatan diam dan murung." Saya membayangi situasi ini dan merasa sedih dan kesal dengan apa yang berlaku.
Saya juga jika berada di tempat mereka, jika musibah begitu berlaku kepada saya, saya pasti akan bangun menentang dan berjuang bagi menegakkan kebenaran untuk orang yang disayangi. Saya mengingati kembali peristiwa ketika suami saya bersama sembilan yang lain ditangkap di Perhimpunan Aman membantah perlantikan Menteri Besar Perak. Mereka telah dipenjarakan selama empat hari dan pada hari kedua mereka telah dibawa ke Mahkamah tanpa dimaklumkan kepada peguam dan ahli keluarga. Saya tidak dapat membayangkan perasaan saya ketika itu, sungguh takut dan marah apatah lagi kisah kematian dalam tahanan A.Kugan baru sahaja didengar berlaku. Saya menangis menahan rasa kerisauan dan marah ketika itu.
Teoh Beng Hock masuk ke pejabat SPRM sehari dalam keadaan yang sihat, tenang dan waras, malangnya keesokan paginya tubuhnya terdampar di atas sebuah bangunan. Hasil siasatan pula menunjukkan beliau membunuh diri kerana tertekan dengan sesi soal siasat.
"Rayuan dibenarkan, rayuan dibenarkan." Air mata sudah kering, wajah sugul kembali tenang, kami bersalaman dan berpelukan. Sedikit sinar kelihatan di wajah adik Teoh Beng Hock. Keputusan Mahkamah Rayuan yang membenarkan rayuan ahli keluarga Teoh beng Hock. Nampak sedikit sinar di lorong yang panjang dan sempit, yang disempitkan oleh segala bentuk ketidakadilan dan kezaliman semata-mata kerana mereka yang berkuasa mahu terus berkuasa hingga sanggup melihat rakyatnya sendiri terbunuh dan dibunuh.
Menteri di Jabatan Perdana Menteri Nazri Aziz (gambar kanan), "Bagi pihak kerajaan, saya melahirkan rasa kesal kepada keluarga mendiang Teoh. Kerajaan turut bersedih dengan kejadian ini dan dengan selesainya siasatan Suruhanjaya Duraja ini, saya berharap semua pihak, termasuk keluarga Teoh dapat menutup episod ini," katanya.
Mudah bunyinya sedangkan satu nyawa melayang dengan kejamnya. Mana mungkin perkara sebesar dan sezalim ini dapat dilupakan dan ditutup begitu saja. Keluarga malah rakyat yang prihatin akan tetap mahu mencari kebenaran dan melihat keadilan ditegakkan.
Justice for Teoh Beng Hock. Seorang anak kecil dijulang tanpa si anak kecil itu tahu bahawa bapanya telah menjadi mangsa kezaliman.
"Kami tetap ingat, Kami tidak lupa." Kami akan terus bersama berjuang menegakkan kebenaran dan melawan kezaliman.
*Nashita Md Noor ialah ibu kepada empat orang anak, suri rumah, aktivis masyarakat, tiga kali ditangkap dan dua kali merengkuk dalam penjara. Kini dibicarakan untuk dua kes perhimpunan aman, PROTES kenaikan harga barangan dan himpunan Mansuh ISA
Thursday, February 2, 2012
这个国家，死了一个人
【荒城笔记／林宏祥专栏】这个国家，死了一个人。
首相拿出破产的信誉保证“查出真相”，副首相抛出记者必需返校上课才明白的术语――政治化，而首相署部长知道没有人知道的“死者自己去跳楼”。随后，“一个马来西亚”的喉舌警告切勿质疑“一个马来人主导的反贪委员会”、“不以建立回教国为终极目标”的巫统攻击“保守、极端的回教党领袖”，点蜡烛哀悼于是乖离了回教教义……
“赵明福”于是成了话题，透过互联网、手机简讯、未婚妻脸上的眼泪洇湿了中文报的封面、穿黑衣的人群挤满了礼堂，等待政治铁汉用英雄姿态上台，说出自己心中的话。正义的报纸放下中立与客观，举起愤怒的拳头。
给我修理摩托的老板谈起时，无奈摇摇头，尽是哀叹、惋惜。随便找个路人再问下去，“没有用的啦！能怎样？还不是像蒙古女子那样，最后一定不了了之的啦！”
原来，我们这个用双峰塔向世界展示成就的社会，面对一具尸体，竟然只有无限的无力感。
坠落的那一刻
7月16日至今，我只出席一场在体育馆里举行的追悼会。政治人物七情上面，用怪异的语调及令我极不舒服的言语发表演说。然而，如果这样的方式可以施压政府成立皇家委员会，让赵明福的死因真相大白，我的感受实在不怎么重要。
于是，当这个城市的人为赵明福点起闪烁烛光的时候，紧握在手中、翻滚在眼中、沸腾在心底，我唯有尽力去想象他高空坠落的那一刻。倘若那一刻他是清醒的，握不住空气的他，到底是怎样的一种惊慌失措？如果那一刻他已失去知觉，那个温度逐渐流失的躯体，与清晨的雾气擦身而过时，究竟有没有让他取得一丝的暖意？
从第14楼到第5楼，如果他来得及思考，心里最后想的会是什么？如果他发出声音，是空气中嘶声的呐喊，还是痛楚的哀嚎？他背着14楼的痛苦直坠第五楼，换来的是更巨大的痛楚，抑是一种没有预想过的解脱？他紧握的右拳，是恐慌是愤怒是悲切，致死都没有释放出答案。
我们将永远无法知道，他临别之际，对这个社会的思考与感想。这个社会从来没有仔细聆听他想说的话，不曾给他机会把话说出来，只会逼他说出自己不想说的话。他失语。任谁都能把自己要说的话塞进他嘴里。就此意义，我们这个社会，谁，不是赵明福？
赵明福不是英雄
他的死，让他变成了英雄。如果非得要如此才会变成英雄，我不会意外何以这个社会谈起“英雄”时，偶尔带有轻佻的“贬义”。原谅我这么坚持，7月16日以前，7月16日以后，赵明福跟许许多多的我们一样，都只是一个平常的人。如果有得选择，我知道他一定不会为了要当英雄，而选择这个结局。
这个社会实在没有必要非得替他贴上“英雄”的标签，给这起悲剧添加壮烈的色彩、制造对当权者的憎恨不可。我的强烈不满，并非因为英雄身先死，而是一个常人参与政治的选择，遭遇不应有的暴力。
在政治上，赵明福（左图左二）并没有走到最前线。和其他人一样，他选择在自己能力、兴趣的范围内，为自己、社会、国家付出。他曾是新闻从业员，以笔杆问政；308政治海啸以后，他投入政治场域，是个人在国家政治处于转型阶段，所作的判断与选择。
我认为，今天最可恶的不在于国阵联邦政府如何清算、围剿、消灭民联，这本是政治的一部分；今天最让人无法容忍的是，一个选择在这样的岗位上，为国家民主政治服务的青年，为何遭遇如此不堪的下场？
岂止是死了一个人？
这个社会即使愤怒到了“要立即推翻政府”的沸点，恻隐之心堆积成“比山还高的基金数额”，私底下却要自己的孩子、兄弟姐妹，至亲……，从此与政治划清界限－－我想，这个社会就注定要被腐败的政客统治。赵明福的死亡固然是悲剧，然而更大的悲剧是，这个社会竟然不懂如何处理这个死亡。
2008年3月8日以后，赵明福选择了自己的道路，虽然后来的意外，让他提前完成了自己的使命，赔上了自己的生命。赵家一年前，即使没有主动支持，也至少没有阻止赵明福走上这条路。易言之，赵家为了马来西亚的民主，付出了丧失孩子的代价。
我们都知道，再多的眼泪也无法让赵明福回到苏淑慧的身边，让她再见他一面。我们也都知道，再多的筹款也无法让孩子在出世的时候，见到父亲憨笑的表情。
这个社会欠了赵家一个孩子，欠苏淑慧一个丈夫，欠明福的孩子一个父亲。曾几何时，为了民主政治，马来西亚这个社会必须付上这样的代价？
解决家庭的经济问题，纳吉如果有意愿，我实在看不出有谁有能力阻止他。但是我们的社会如果只有纳吉的水平，我们实在可以不用思考什么改朝换代。赵明福生前作了选择，他死后我们同样要选择。
这个国家，死了一个人。因为之前，我们活在一个不尊重生命的国家里，因而之后，我们要打造一个尊重生命的国家。这不是推翻或改革国阵的问题。只是那么凑巧，如果一个政府不尊重生命，不在乎真相，甚至可以扭曲人性，我们就只好往推翻它的方向迈进。如是而已。
不是为赵明福雪冤。不是为赵家复仇。不是别让他死不瞑目。不是别让他白死。而是赵明福高空坠落的时候，我们没有握住他的手；而是他感到寒冷的时候，我们无法让他取暖；而是他的躯体莫名在烈日下暴晒的时候，我们没有保护他；而是我们来不及聆听他最后的说话；而是我们让他单纯的选择，付出不必要的代价。
一个赵明福死了。避免“另一个赵明福”出现不是阻止有志的至亲站出来，而是站出来保护在政治场域里付出的“赵明福”。
否则，这个国家，岂止是死了一个人？
http://www.merdekareview.com/news.php?n=10356
首相拿出破产的信誉保证“查出真相”，副首相抛出记者必需返校上课才明白的术语――政治化，而首相署部长知道没有人知道的“死者自己去跳楼”。随后，“一个马来西亚”的喉舌警告切勿质疑“一个马来人主导的反贪委员会”、“不以建立回教国为终极目标”的巫统攻击“保守、极端的回教党领袖”，点蜡烛哀悼于是乖离了回教教义……
“赵明福”于是成了话题，透过互联网、手机简讯、未婚妻脸上的眼泪洇湿了中文报的封面、穿黑衣的人群挤满了礼堂，等待政治铁汉用英雄姿态上台，说出自己心中的话。正义的报纸放下中立与客观，举起愤怒的拳头。
给我修理摩托的老板谈起时，无奈摇摇头，尽是哀叹、惋惜。随便找个路人再问下去，“没有用的啦！能怎样？还不是像蒙古女子那样，最后一定不了了之的啦！”
原来，我们这个用双峰塔向世界展示成就的社会，面对一具尸体，竟然只有无限的无力感。
坠落的那一刻
7月16日至今，我只出席一场在体育馆里举行的追悼会。政治人物七情上面，用怪异的语调及令我极不舒服的言语发表演说。然而，如果这样的方式可以施压政府成立皇家委员会，让赵明福的死因真相大白，我的感受实在不怎么重要。
于是，当这个城市的人为赵明福点起闪烁烛光的时候，紧握在手中、翻滚在眼中、沸腾在心底，我唯有尽力去想象他高空坠落的那一刻。倘若那一刻他是清醒的，握不住空气的他，到底是怎样的一种惊慌失措？如果那一刻他已失去知觉，那个温度逐渐流失的躯体，与清晨的雾气擦身而过时，究竟有没有让他取得一丝的暖意？
从第14楼到第5楼，如果他来得及思考，心里最后想的会是什么？如果他发出声音，是空气中嘶声的呐喊，还是痛楚的哀嚎？他背着14楼的痛苦直坠第五楼，换来的是更巨大的痛楚，抑是一种没有预想过的解脱？他紧握的右拳，是恐慌是愤怒是悲切，致死都没有释放出答案。
我们将永远无法知道，他临别之际，对这个社会的思考与感想。这个社会从来没有仔细聆听他想说的话，不曾给他机会把话说出来，只会逼他说出自己不想说的话。他失语。任谁都能把自己要说的话塞进他嘴里。就此意义，我们这个社会，谁，不是赵明福？
赵明福不是英雄
他的死，让他变成了英雄。如果非得要如此才会变成英雄，我不会意外何以这个社会谈起“英雄”时，偶尔带有轻佻的“贬义”。原谅我这么坚持，7月16日以前，7月16日以后，赵明福跟许许多多的我们一样，都只是一个平常的人。如果有得选择，我知道他一定不会为了要当英雄，而选择这个结局。
这个社会实在没有必要非得替他贴上“英雄”的标签，给这起悲剧添加壮烈的色彩、制造对当权者的憎恨不可。我的强烈不满，并非因为英雄身先死，而是一个常人参与政治的选择，遭遇不应有的暴力。
在政治上，赵明福（左图左二）并没有走到最前线。和其他人一样，他选择在自己能力、兴趣的范围内，为自己、社会、国家付出。他曾是新闻从业员，以笔杆问政；308政治海啸以后，他投入政治场域，是个人在国家政治处于转型阶段，所作的判断与选择。
我认为，今天最可恶的不在于国阵联邦政府如何清算、围剿、消灭民联，这本是政治的一部分；今天最让人无法容忍的是，一个选择在这样的岗位上，为国家民主政治服务的青年，为何遭遇如此不堪的下场？
岂止是死了一个人？
这个社会即使愤怒到了“要立即推翻政府”的沸点，恻隐之心堆积成“比山还高的基金数额”，私底下却要自己的孩子、兄弟姐妹，至亲……，从此与政治划清界限－－我想，这个社会就注定要被腐败的政客统治。赵明福的死亡固然是悲剧，然而更大的悲剧是，这个社会竟然不懂如何处理这个死亡。
2008年3月8日以后，赵明福选择了自己的道路，虽然后来的意外，让他提前完成了自己的使命，赔上了自己的生命。赵家一年前，即使没有主动支持，也至少没有阻止赵明福走上这条路。易言之，赵家为了马来西亚的民主，付出了丧失孩子的代价。
我们都知道，再多的眼泪也无法让赵明福回到苏淑慧的身边，让她再见他一面。我们也都知道，再多的筹款也无法让孩子在出世的时候，见到父亲憨笑的表情。
这个社会欠了赵家一个孩子，欠苏淑慧一个丈夫，欠明福的孩子一个父亲。曾几何时，为了民主政治，马来西亚这个社会必须付上这样的代价？
解决家庭的经济问题，纳吉如果有意愿，我实在看不出有谁有能力阻止他。但是我们的社会如果只有纳吉的水平，我们实在可以不用思考什么改朝换代。赵明福生前作了选择，他死后我们同样要选择。
这个国家，死了一个人。因为之前，我们活在一个不尊重生命的国家里，因而之后，我们要打造一个尊重生命的国家。这不是推翻或改革国阵的问题。只是那么凑巧，如果一个政府不尊重生命，不在乎真相，甚至可以扭曲人性，我们就只好往推翻它的方向迈进。如是而已。
不是为赵明福雪冤。不是为赵家复仇。不是别让他死不瞑目。不是别让他白死。而是赵明福高空坠落的时候，我们没有握住他的手；而是他感到寒冷的时候，我们无法让他取暖；而是他的躯体莫名在烈日下暴晒的时候，我们没有保护他；而是我们来不及聆听他最后的说话；而是我们让他单纯的选择，付出不必要的代价。
一个赵明福死了。避免“另一个赵明福”出现不是阻止有志的至亲站出来，而是站出来保护在政治场域里付出的“赵明福”。
否则，这个国家，岂止是死了一个人？
http://www.merdekareview.com/news.php?n=10356
最後召集
不，不是麗蘭。最先說起的，是明福的大姐。
大家開開心心的等過年。可是趙家，卻是掉著眼淚團一個不成圓的年。
然後，又讀到這一段。
“决定去了，不想将来儿子问我为什么最后一次的机会了，也不去。已经有太多的遗憾了，真相本来就应该给的，根本就不需要如此劳师动众，讨得那么辛苦。只恨在这个国度里，法理掌控在当权手上，唯有当权愿意，我们才有知的权利。并不想用悲情，但追根究底，这个悲情是你们造成的。若是当初你们手下留情，我的未来是幸福的，我会用那微不足道的一票感激你，对你忠心。但是你们把政治当赚钱的工具，不折手段。只想告诉你，我的微不足道，再加上其他人的积少成多，你要明白政治不是让你们拿来玩的。”
語塞。實在想不出還有什麼可以說的。
我看著麗蘭因為審訊的一塌糊塗匪夷所思而越斗越強，為了一個堅持而漠視自己的幸福。
我看著那一對父母老來喪子，精神糜頓。
我看著那張微笑的臉，因為還來不及披上婚紗就成了寡婦而沈默。
然後，大年初四，見著趙家人含著笑滴著淚的過年。
見著送客送出大門的趙媽媽，握著拳喊著讓國陣給我兒子陪葬吧。
回家的路上，想著這麼的年，寫這麼樣的事，會不會像去年一樣被要求暫緩放射淚彈。可是到家，已經數月不見的蛾在門口等著我。初五，六點醒來找貓。房門外那飛蛾鍥而不捨的盤踞著。
初六，車外門外家門外，都有飛蛾的蹤影。
初七，飛蛾進到那密不透風的書房，在電腦旁孤寂的死去。
初八，於是，打開了電腦，又開始寫了起來。
再然後，今天早上，趙大姐，又放了這一段。
許多面友說，他們都哭了。
而我卻還在耿耿於懷；2010年的補選，趙家為了爭取成立皇家調查委員會在選區奔走，蘇淑慧胞弟Alan除了被王賽芝的花衫護駕佬硬行強扶倒地，一干人等連趙麗蘭亦被請到警局去接受盤查。當時，有馬打跟趙小妹說，時間一久，人民就會淡忘的。所以，你會輸給時間。
是因為這樣的，所以堅持要在明天的卡片上寫下五個大字 —— 我們還記得。
We Still Remember.
Kita tetap Ingat.
我們需要更多更多更多的聲音，讓政府知道，我們還沒有忘記。
二月二號。明天。早上九點。還有10個小時。
布城上訴庭。這是對全體馬來西亞人的最後召集。
趙家代表律師哥賓星證實了，這是最後的司法檢討機會。
明天，是用法律途逕促成趙明福一案之司法檢討的最後判決。
過了這一站，想用司法推翻冤案，那是遙遙無期了。不要告訴我要用選票來判決，因為事後再怎麼判，也是判“自殺”的決，而不是昭然若揭的兇殺。
所以，希望大家來。
大家開開心心的等過年。可是趙家，卻是掉著眼淚團一個不成圓的年。
然後，又讀到這一段。
“决定去了，不想将来儿子问我为什么最后一次的机会了，也不去。已经有太多的遗憾了，真相本来就应该给的，根本就不需要如此劳师动众，讨得那么辛苦。只恨在这个国度里，法理掌控在当权手上，唯有当权愿意，我们才有知的权利。并不想用悲情，但追根究底，这个悲情是你们造成的。若是当初你们手下留情，我的未来是幸福的，我会用那微不足道的一票感激你，对你忠心。但是你们把政治当赚钱的工具，不折手段。只想告诉你，我的微不足道，再加上其他人的积少成多，你要明白政治不是让你们拿来玩的。”
語塞。實在想不出還有什麼可以說的。
我看著麗蘭因為審訊的一塌糊塗匪夷所思而越斗越強，為了一個堅持而漠視自己的幸福。
我看著那一對父母老來喪子，精神糜頓。
我看著那張微笑的臉，因為還來不及披上婚紗就成了寡婦而沈默。
然後，大年初四，見著趙家人含著笑滴著淚的過年。
見著送客送出大門的趙媽媽，握著拳喊著讓國陣給我兒子陪葬吧。
回家的路上，想著這麼的年，寫這麼樣的事，會不會像去年一樣被要求暫緩放射淚彈。可是到家，已經數月不見的蛾在門口等著我。初五，六點醒來找貓。房門外那飛蛾鍥而不捨的盤踞著。
初六，車外門外家門外，都有飛蛾的蹤影。
初七，飛蛾進到那密不透風的書房，在電腦旁孤寂的死去。
初八，於是，打開了電腦，又開始寫了起來。
再然後，今天早上，趙大姐，又放了這一段。
許多面友說，他們都哭了。
而我卻還在耿耿於懷；2010年的補選，趙家為了爭取成立皇家調查委員會在選區奔走，蘇淑慧胞弟Alan除了被王賽芝的花衫護駕佬硬行強扶倒地，一干人等連趙麗蘭亦被請到警局去接受盤查。當時，有馬打跟趙小妹說，時間一久，人民就會淡忘的。所以，你會輸給時間。
是因為這樣的，所以堅持要在明天的卡片上寫下五個大字 —— 我們還記得。
We Still Remember.
Kita tetap Ingat.
我們需要更多更多更多的聲音，讓政府知道，我們還沒有忘記。
二月二號。明天。早上九點。還有10個小時。
布城上訴庭。這是對全體馬來西亞人的最後召集。
趙家代表律師哥賓星證實了，這是最後的司法檢討機會。
明天，是用法律途逕促成趙明福一案之司法檢討的最後判決。
過了這一站，想用司法推翻冤案，那是遙遙無期了。不要告訴我要用選票來判決，因為事後再怎麼判，也是判“自殺”的決，而不是昭然若揭的兇殺。
所以，希望大家來。
Monday, January 30, 2012
PANDUAN KE PUTRAJAYA
Dari KLIA
Ambil lebuhraya North-South Central Link (ELITE) menuju ke Plaza Tol Putrajaya.
Belok ke kiri di Universiti Cyberjaya / Multimedia, kemudian masuk ke Lebuh Raya Puchong-Damansara. Belok ke kanan untuk memasuki Lebuh Raya Puchong-Kajang. Anda sudah sampai Putrajaya melalui selekoh ke kiri sebelum Palm Green IOI dan kemudian buat pusingan U di IOI Palm Garden Resort.
Dari Bandaraya KL
Ambil selekoh kanan selepas Plaza Tol Kajang di Leboh Raya KL-Seremban. Maju terus ke hadapan selepas Uniten (Universiti Tenaga) di Bangi. Ambil selekoh kiri sebelum dan sekali lagi selekoh kiri selepas IOI Palm Garden.
Dari Lebuh Raya Damansara Puchong
Menerusi LDP (Lebuh Raya Damansara/Puchong) anda akan dibawa terus ke Putrajaya apabila anda mengambil selekoh kiri sebaik sahaja memasuki Cyberjaya / Pulau Meranti
Map to Palace of Justice: http://g.co/maps/gzkg8
Ambil lebuhraya North-South Central Link (ELITE) menuju ke Plaza Tol Putrajaya.
Belok ke kiri di Universiti Cyberjaya / Multimedia, kemudian masuk ke Lebuh Raya Puchong-Damansara. Belok ke kanan untuk memasuki Lebuh Raya Puchong-Kajang. Anda sudah sampai Putrajaya melalui selekoh ke kiri sebelum Palm Green IOI dan kemudian buat pusingan U di IOI Palm Garden Resort.
Dari Bandaraya KL
Ambil selekoh kanan selepas Plaza Tol Kajang di Leboh Raya KL-Seremban. Maju terus ke hadapan selepas Uniten (Universiti Tenaga) di Bangi. Ambil selekoh kiri sebelum dan sekali lagi selekoh kiri selepas IOI Palm Garden.
Dari Lebuh Raya Damansara Puchong
Menerusi LDP (Lebuh Raya Damansara/Puchong) anda akan dibawa terus ke Putrajaya apabila anda mengambil selekoh kiri sebaik sahaja memasuki Cyberjaya / Pulau Meranti
Map to Palace of Justice: http://g.co/maps/gzkg8
猛鬼趙明福之回家（一）
媽媽不甘願，媽媽怎樣都不甘願
說故事的人：赵明福之父赵亮辉（的士司机）
赵母张秀花（车衣女工／主妇）
（此文刊於2011年農曆七月的号外週報）
农历七月，鬼门关大开，猛鬼纷纷出笼；莫名死在雪州反贪会总部的赵明福也回家了。
虽然死了两年，但是赵明福含冤不灭，魂魄不散；或光天化日，或夜深无人时，他，回家了。每次回家，他总要留下不可思议的痕迹让至亲知道，他，回来过。
一般以为，人死如灯灭。从头七开始，七七四十九天以后，便人鬼殊途；楚河汉界，再有不舍，当中始终隔著一道黄泉地府。可是世事总有例外的时候，有些人就是死了，却死不瞑目，死也要回来。
不要说这个世界上没有鬼，因为有些事情，不是你看不到，摸不到，就是没有。 就像风，你总是知道这阵吹来风，是暖还是阴。 在接受《号外》的独家专访时，赵家两老，即赵父赵亮辉与赵母张秀花异口同声：“明福回来了！”
过去的七百多个日子，因为丧子而悲痛欲绝的赵妈妈虽然没有梦过爱子，但却发现死者回过家。实际上，从他大去的49天开始，赵家一直有科学无法解释的怪事在发生。
“赵明福还在，因为他死到不甘愿！”赵妈妈一字一泪的咬牙切齿：“因为他阴魂不散，他回过家来看我们！” 哽咽，她说，随时随刻，她都感觉到赵明福就在家人的身边，连流不去。
她说，刚为明福作完七七，赵明福就回来了。
首先发生怪事的，是他生前的车子。明福死了之后，他生前的座驾即浅绿色的Avanza就被送回马六甲老家，停在屋前的铁门处。赵妈妈天天见著，都触景情伤。不管是白天或晚上，只要一想起儿子，赵妈妈就不住老泪纵横，喃喃的祷告。
“我常常跟他讲，你要找出凶手来不然妈妈不会甘愿的，妈妈要知道你是怎样死的！”
哽著嗓子，她用力地从喉头吐出字字都含恨的问号：“你这样子就被丢下去死在那边，我就是不能接受不甘愿哪，你跟我讲到底是谁害死你？人为什么这样子去了就不回来？他明明跟我讲要回来的，他跟我讲星期五做完工一定回来的嘛！为什么不回来？！”
终于有一天，光天化日之下，早上十一点，当她又忍不住决堤，泪流满脸的时候，停在门外的车子，突然，alarm无缘无故的哀鸣起来。车子的前灯，亦不住快速的闪烁；像一个情绪不安人在暴怒，空气中弥漫著绷紧与愤怒的能量。
“我以为是有人动到车子，就跑出去看下，但是出到去时alarm就自己停了，四处也没有人。这样我不是就又回屋里去要煮午餐，可是一进屋子，车子alarm又一直响一直响一直响，响到我又跑出来———”
突然，彷彿像是有所感应，她脱口而问：“明福，是不是你要驾车出去？”
刹时，alarm就莫名其妙的停了，来得突然去得也突然。
一阵凉风吹过，像是在轻抚她没有干过的脸。空气即时恢复了和平宁静。好像一切从来没有发生过。这是第一次，她感觉到明福回家了。热泪即时盈眶；一个活生生的儿子，转了官门一趟，即变成了一具不能再开口说话的死尸。
两母子的沟通，竟然变成如此的曲折周转；要靠猜测与感觉，摸不著看不见还听不到。
莫忘明福，莫忘明福
因為我們都不知道，誰是下一個趙明福
“我一直跟他讲，是不是你回来？你回来就现身给妈妈看，妈妈――很想看你――”
语音哽咽低沉，彷彿再也说不下去时，却又突然石破天惊的激慨：“告诉妈妈，到底发生了什么事，是谁害你的？！现身啦现身给我看！告诉我谁把你害死的，要不妈妈也不甘愿！” 两年了，搥著胸，她还在喊：“妈妈怎样都不甘愿！”
讲了之后，通常都有感应。
例如，车子alarm总是会自己作响。无独有偶的是，总是在家人谈起了他，就莫名其妙的震天价响。像是不甘寂寞，也像是在提醒大家，莫忘明福，莫忘明福。
而在7月16号赵明福死忌前后的一个礼拜，往往，响得最凶。
每一次响，赵妈妈都会流著泪问：“明福，是不是你回家来了？给妈妈一点凭据好吗？”
终于，有一次，当车子alarm又响时，当她走近车子想要检查到底那里出错时，卡的一声——— 卡的一声―――车内的锁车lock，自已，跳上来。
“我以为车上有人，去看，没有人哪，鬼影都没有——”“我又想，是不是有人在玩车子的alarm锁匙，就赶快回头去看放锁匙的地方。”锁匙，好好的吊在墙上呢，那里有什么人在按？
“你说，是不是明福他回来过？我知道他回过来，所以我跟他讲，叫他自己去找凶手！”
所谓的跟他讲，其实不过是对空气发洩，可是母子连心，她强烈感觉到有一股气场在屋中流窜。她感觉到，赵明福把每一句都听进去了，在伺机找一个看得到他的人，诉说冤情。
胡逸山博士，曾經代表過首相納吉造訪趙家，承諾會查出真相
從驗屍庭，走到皇家調查委員會。
我們要問，納吉，說好的真相呢？
（待續）
我們需要更多的阿忠哥，陪我們走這一段。
至少，走一段。好嗎？
二月二號。早上九點。布城上訴庭。
這是趙家力求上訴庭針對明福一案做出司法檢討的最後機會。
我們需要更多更多更多的聲音，讓政府知道，我們還沒有忘記，請你下手千萬要輕一點。
你，會來嗎？
Sunday, January 29, 2012
Could the PM please tell us when the Beng Hock case will be given due attention?
It’s already 2012, could the PM please tell us when the Beng Hock case will be given due attention?
We, the family of Teoh Beng Hock, will be in Putrajaya at 9 a.m., 2 February 2012 for a Court of Appeal decision on the Teoh Beng Hock case judicial review.
In 2012 we are about to usher in the third Chinese New Year without Beng Hock and with the truth nowhere in sight.
We should like to ask: What actually happened on 16 July 2009 at the scene of Beng Hock’s death? Why have the various doubts we raised gone unanswered? For the past few years, we have asked such questions not once, not twice, but more than a thousand times at the courts, in the media, and at various forums, but every time silence was the answer. At this festival, when families are supposed to have reunions and everyone get together for celebration, we still have to be faced with these questions that frustrated us for thousands of times. The heavy clouds of doubt and specious “presuppositional” answers did not in any way help to give a true picture of what happened on the day of the incident except for throwing the truth into an even more dubious haze. Some would say, hasn’t a coroner’s court examined the case? Wasn’t a Royal Commission of Inquiry already set up? Hasn’t a report come out? It is true that all this the government has done. But do we have any idea who the people most responsible are? Have we heard any agency publicly give any hint of regret? Have we seen the suspects investigated? Have our doubts and suspicions been cleared up? Has the truth come to our knowledge?
Others would say, we should leave our grief behind and move on. In the face of an unconvincing criminal judicial system that has disappointed over and over again, however, we cannot but remind and question over and over again: “Where is the truth that we want?”
We still remember the waves of questioning voices that surged among the common people when the Royal Commission of Inquiry report came out. From that we have no problem discerning that Beng Hock actually carries the expectations of so many members of the public for the truth. Such expectations illustrate the concern of all for a society free from torture and violence in law enforcement as much as it does the importance of the truth. If the truth is regarded as unimportant, violence that escaped condemnation and punishment under the law may come back at any time to haunt all of us and the defence of other social values will all the more be out of the question.
The only thing we are asking for is to at least know the truth and have those responsible held responsible. Without this, can an ambiguous answer really comfort our hearts as the victim’s family? Can it really lay to rest the soul of a victim whose life was prematurely ended at the tender age of 30?
On 9 January the Anwar case brought into sight how much the people were concerned over a court case, with thousands and thousands of common people swarming to the court to show their concern and the power of their support. Therefore, we, the family of Teoh Beng Hock, sincerely look forward to similar support being shown over the Beng Hock case. Here we would like to call upon the masses to attend the judicial review session on the Teoh Beng Hock at the Court of Appeal in Putrajaya on 2 February at 9 a.m. to lend us the most needed support and encouragement. Perhaps this is the last chance for our judicial review.
Venue : Mahkamah Rayuan, Istana Kehakiman, Presint 3, Putrajaya.
正义的路， 我们还看不到尽头，漫漫2 年半的司法路，无尽的不公，揭发了许多制度上的腐败，官员们的滥权和执法犯法，大家能陪我们这一段吗？
2012年2月2日，上诉庭将针对赵明福案司法检讨作出判决。
2012年，我们即将迎来第三个没有明福，同时亦没有真相的农历新年。
“请问2009年7月16日命案现场发生了什么事？为何我们提出的各种疑问没有被答复？”这几年来，我们在法庭上、媒体上、讲座会上发出这样的问题不下千百次，始终问不出一个答案，在这个合家团聚、众人欢庆的节日，我们仍然得面对这重挫我们千百次的问题。重重的疑团和似是而非的“预设”答案除了把真相抹得更黑，丝毫勾勒不出案发当天的真实情况。有人会说，验尸庭不是审过了吗？皇委会不是设立了吗？报告不是出来了吗？的确这些政府都做了。但是，我们知道哪些人最该负责吗？我们听过哪个单位公开透露悔过之意吗？我们看到疑犯被调查了吗？我们的疑团被解答了吗？我们知道真相了吗？
也有人说，应该走出悲情，但是面对一个无法让人信服、教人失望的刑事司法体系，我们也只能一遍又一遍的提醒，一遍又一遍的诘问：“我们要的真相呢？”
还记得皇委会报告出炉的时候，在民间涌起一波波的责问声浪，由此我们不难看出，明福身上承载了太多民众对真相的期待。这样的期待说明了大家对一个免于酷刑与执法暴力的社会的关心，这样的期待说明了真相的重要。如果真相不重要，没有被谴责及依法惩罚的暴力随时可能再回来，我们更不用再谈捍卫其他的社会价值。
我们只求在“知”的最低要求下，让该负责的人负起责任，否则一个模棱两可的答案，真能抚慰我们受害者家属的心灵吗？真能让一个三十岁就被害提早结束的灵魂安息吗？
109的安华案让我们看见人民对一个案件的关心，成千上万的民众涌到法庭展现他们的关心和支持的力量，因此，我们，赵明福家属，诚挚盼望同样的支持能展现在明福案之上。我们呼吁群众于2月2日，早上九点正，出席布城上诉庭的明福案司法检讨判决，这可能就是赵家上诉的最后一次机会。
地点：Mahkamah Rayuan, Istana Kehakiman, Presint 3, 62506 Putrajaya
2012年，我们即将迎来第三个没有明福，同时亦没有真相的农历新年。
“请问2009年7月16日命案现场发生了什么事？为何我们提出的各种疑问没有被答复？”这几年来，我们在法庭上、媒体上、讲座会上发出这样的问题不下千百次，始终问不出一个答案，在这个合家团聚、众人欢庆的节日，我们仍然得面对这重挫我们千百次的问题。重重的疑团和似是而非的“预设”答案除了把真相抹得更黑，丝毫勾勒不出案发当天的真实情况。有人会说，验尸庭不是审过了吗？皇委会不是设立了吗？报告不是出来了吗？的确这些政府都做了。但是，我们知道哪些人最该负责吗？我们听过哪个单位公开透露悔过之意吗？我们看到疑犯被调查了吗？我们的疑团被解答了吗？我们知道真相了吗？
也有人说，应该走出悲情，但是面对一个无法让人信服、教人失望的刑事司法体系，我们也只能一遍又一遍的提醒，一遍又一遍的诘问：“我们要的真相呢？”
还记得皇委会报告出炉的时候，在民间涌起一波波的责问声浪，由此我们不难看出，明福身上承载了太多民众对真相的期待。这样的期待说明了大家对一个免于酷刑与执法暴力的社会的关心，这样的期待说明了真相的重要。如果真相不重要，没有被谴责及依法惩罚的暴力随时可能再回来，我们更不用再谈捍卫其他的社会价值。
我们只求在“知”的最低要求下，让该负责的人负起责任，否则一个模棱两可的答案，真能抚慰我们受害者家属的心灵吗？真能让一个三十岁就被害提早结束的灵魂安息吗？
109的安华案让我们看见人民对一个案件的关心，成千上万的民众涌到法庭展现他们的关心和支持的力量，因此，我们，赵明福家属，诚挚盼望同样的支持能展现在明福案之上。我们呼吁群众于2月2日，早上九点正，出席布城上诉庭的明福案司法检讨判决，这可能就是赵家上诉的最后一次机会。
地点：Mahkamah Rayuan, Istana Kehakiman, Presint 3, 62506 Putrajaya
明福沉冤待雪计时牌启用1年 麻县行动党吁庆新年坚持真相
上诉庭将在下周四针对赵明福案司法审核做出裁决，麻坡县民主行动党活动中心于农历新年除夕夜（1月22日）举办“赵明福沉冤待雪” 计时牌启用1周年的亮灯仪式，希望全国的民众在庆祝农历新年的同时，勿忘赵明福事件的悲剧。
行动党麻坡国会议员余德华昨日发表文告说，麻县行动党举办这项亮灯仪式，是希望民众能继续秉持“拒绝遗忘，坚持真相”的精神，以表达对我国政经文教界充斥着贪渎腐败恶政等乱像的厌恶。
本希望一年内拆除
他说，这块电子计时器在1年前被挂上去，原期盼我国的司法尚存公义良心，并可在年内拆除下架。
“然而，高庭矛盾的判决，不但彻底粉碎了国人对司法（以及国阵）存有的独立性，更让受害人无法安息。最令人伤痛的莫过于赵家超过900天对失去挚爱的煎熬。”
余德华表示，赵明福的例子绝非个案，而反贪局执法无能领干薪，并成为贪腐恶政的共犯也非朝夕。
每人都可能是明福
他指出，赵明福的事件一日不平反，每个人都可能是下一个赵明福、古甘或阿米鲁拉昔，甚至是阿旦杜亚。
“法院内外充斥着的谎言和荒谬，一再暴露我国的司法制度的沦丧，并成为执政党唱后庭花的花园。”
“因此，唯有接受政权轮替的海啸洗礼，迎来健全的两线制政体，才能偿还过去50年来因白色恐怖氛围而牺牲的省思和正义。”
下周四上诉庭裁决
赵明福胞妹赵丽兰日前发表文告，呼吁民众在2月2日（下周四）到上诉庭，以示声援赵家，因为上诉庭届时将对明福案司法审核做出裁决。
她表示，这可能将是赵家提出上诉的最后一次机会。
今年的农历新年，也是赵家第二个没有明福，同时亦没有真相的农历新年。
趙明福墜樓案司法檢討被駁回
（雪蘭莪‧沙亞南1日訊）沙亞南高庭今日表示認同驗屍庭針對趙明福墜樓案做出懸案的裁決，駁回趙家要求進行司法檢討的申請，趙家母女在聽完法官判詞後淚洒法庭。
高庭法官拿督阿都拉昔認為，驗屍庭的權限有限，它只能依據充足的資料、供詞和論點做出裁決，不能擅自做出任何決定。
“驗屍庭和一般法庭不同的是，庭上沒有控方或辯方針鋒相對，驗屍庭主要以呈上庭的資料和傳召證人上庭供證，根據法律角度及程序來瞭解並厘清案情。”
“法庭同意驗屍庭是在衡量所有證人供詞之後，裁定趙明福一案為懸案，這是基於沒有相關證據足以證明趙明福死因而做出的判斷。”
同時，高庭也同意驗屍庭的結論，即沒有第三者或特定人士蓄意違法致死趙明福。
“基於上述理由，法庭駁回申請人針對驗屍庭判決進行司法檢討的申請。”
為了尊重趙明福，法官在判詞中，特地以他的國文名字寫“TBH”作為稱呼，而不是直接用死者兩字。
在法官宣讀判詞時，手持趙明福遺照的趙明福母親張秀花，以及胞妹趙麗蘭頻頻拭淚，而趙明福父親趙亮輝和兄長趙銘基則低頭不語。
趙家代表律師為哥賓星，副檢察司為莫哈末阿南斯馬哈基。
趙家是在9月30日根據刑事程序323條文入稟法庭，要求法庭針對驗屍庭公開裁決趙明福墜樓案為懸案，進行司法檢討。（星洲日報）
高庭法官拿督阿都拉昔認為，驗屍庭的權限有限，它只能依據充足的資料、供詞和論點做出裁決，不能擅自做出任何決定。
“驗屍庭和一般法庭不同的是，庭上沒有控方或辯方針鋒相對，驗屍庭主要以呈上庭的資料和傳召證人上庭供證，根據法律角度及程序來瞭解並厘清案情。”
“法庭同意驗屍庭是在衡量所有證人供詞之後，裁定趙明福一案為懸案，這是基於沒有相關證據足以證明趙明福死因而做出的判斷。”
同時，高庭也同意驗屍庭的結論，即沒有第三者或特定人士蓄意違法致死趙明福。
“基於上述理由，法庭駁回申請人針對驗屍庭判決進行司法檢討的申請。”
為了尊重趙明福，法官在判詞中，特地以他的國文名字寫“TBH”作為稱呼，而不是直接用死者兩字。
在法官宣讀判詞時，手持趙明福遺照的趙明福母親張秀花，以及胞妹趙麗蘭頻頻拭淚，而趙明福父親趙亮輝和兄長趙銘基則低頭不語。
趙家代表律師為哥賓星，副檢察司為莫哈末阿南斯馬哈基。
趙家是在9月30日根據刑事程序323條文入稟法庭，要求法庭針對驗屍庭公開裁決趙明福墜樓案為懸案，進行司法檢討。（星洲日報）
趙明福案帶入高庭‧法官或推翻懸案裁決
（雪蘭莪‧八打靈再也6日訊）隨著趙明福家屬決定將驗屍案裁決帶上高庭尋求司法檢討後，高庭有可能推翻驗屍官將案件列為懸案的裁決。
雪州律師公會人權及刑事法委員會主席沙林巴希今日對星洲日報表示，家屬若不滿意驗屍庭的裁決，可以把案件帶到高階法庭，惟要花時間。
“案件帶到高庭後，屆時審理的法官可根據證據，維持或推翻驗屍庭的裁決。”
翻開過去記錄，國內近年來曾數度召開驗屍庭，以審理備受矚目的案件，但絕大多數的驗屍庭裁決，皆為懸案或死因不涉及刑事成份，其中包括印裔男子古納斯甘南斃命冼都警局扣留所一事，也同樣被列為懸案。
雪州律師公會人權及刑事法委員會主席沙林巴希今日對星洲日報表示，家屬若不滿意驗屍庭的裁決，可以把案件帶到高階法庭，惟要花時間。
“案件帶到高庭後，屆時審理的法官可根據證據，維持或推翻驗屍庭的裁決。”
翻開過去記錄，國內近年來曾數度召開驗屍庭，以審理備受矚目的案件，但絕大多數的驗屍庭裁決，皆為懸案或死因不涉及刑事成份，其中包括印裔男子古納斯甘南斃命冼都警局扣留所一事，也同樣被列為懸案。
Subscribe to:
Posts (Atom)
